Please enter your username and email address. Get new password
Register Now
x

Χρήστος Νικολόπουλος

Γεννήθηκε το 1947 στο Καψοχώρι του Νομού Ημαθίας. Μόλις 12 ετών αισθάνθηκε την πρώτη και μεγαλύτερη αγάπη του για τη μουσική. Όπου κι αν άκουγε οργανοπαίκτες βρισκόταν κοντά τους, σαν να τον μαγνήτιζαν. Πολύ γρήγορα απέκτησε ένα μπουζούκι. Στην αρχή πήγε σε δάσκαλο για 5 μήνες, αν και αρίστευε στο διάβασμα του πενταγράμμου αισθάνθηκε πως τα μυστικά του οργάνου που διάλεξε θα τα μάθαινε μόνο αυτοδίδακτα. Πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει με κάποια μικρά συγκροτήματα της περιοχής είτε λαϊκά είτε παραδοσιακά – τοπικά.

Έτσι πήρε τα πρώτα ακούσματα που είχαν ρίζες της Ελληνικής μουσικής παράδοσης. Πολύ γρήγορα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού παίζοντας σε όλη την περιφέρεια της πατρίδας του, σε κέντρα, γιορτές, γάμους, πανηγύρια κ.τ.λ. Το 1963, σε μικρή ηλικία, κατέβηκε στην Αθήνα. Υπήρχε τότε, το καφενείο των μουσικών στην οδό Βερανζέρου στην Ομόνοια. Εκεί, γνώρισε διάφορους μουσικούς και άρχισε να παίζει σε ηχογραφήσεις διαφόρων δίσκων μικρών εταιριών. Αργότερα, ο Στέλιος Ζαφειρίου, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, τον άκουσε και του πρότεινε να παίζουν μαζί στις :nχογραφήσεις.

Ο Χ. Νικολόπουλος πια άρχισε να δημιουργεί όνομα στο χώρο των μουσικών και τραγουδιστών της Αθήνας ενώ όλοι μιλούσαν για το μεγάλο ταλέντο του και παράλληλα για την σεμνότητά του. Το 1964 δούλεψε με τον Μ. Αγγελόπουλο πολύ σημαντικό τραγουδιστή που εκείνη την περίοδο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Κατόπιν ο μουσικός Π. Ιατρού τον σύστησε στο Στέλιο Καζαντζίδη όπου και δούλεψε μαζί του τα τελευταία χρόνια των εμφανίσεων του, δηλαδή τι 1965-66 όπου και πήγαν σε περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία και σε όλη την Ελλάδα.

Ο Χρήστος Νικολόπουλος συνέχισε την πορεία του, ενώ όλα έδειχναν ότι ήταν πια περιζήτητος. Εν τω μεταξύ είχε την τύχη να γνωρίσει και να δουλέψει σχεδόν με όλους τους ρεμπέτες της εποχής (Β. Τσιτσάνη, Γ. Παπαϊωάννου, Γ. Κυριαζή, Μ. Βαμβακάρη, Σ. Κουγιουμτζή). Αργότερα, δούλεψε για μία σεζόν 1969-70 με το Μ. Χιώτη, όπου, όπως λέει ο ίδιος, ήταν σαν να πήρε το δίπλωμα μαζί του, διότι, ως γνωστό τουλάχιστον, οι παλαιότεροι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού είχαν σαν ίνδαλμα τον Μ. Χιώτη. Να σημειώσετε ότι ο Μ. Χιώτης εκφραζόταν με τα καλύτερα λόγια για το Χρήστο. Επίσης, αργότερα ο Χ. Νικολόπουλος υπήρξε αχώριστος συνεργάτης στο στούντιο με τον Γ. Ζαμπέτα. Μάλιστα σε αφιέρωσή του ο Γ. Ζαμπέτας αποκαλεί το Χρήστο γιο του. Ο Χρήστος, από τα πρώτα χρόνια άρχιζε να χτίζει το δικό του μέλλον. Συνόδεψε όλους τους Έλληνες τραγουδιστές της εποχής: Π. Πάνου, Κ. Γκρέϋ, Γ. Λύδια, Γ. Μπιθικώτση, Μαρινέλλα, Γ. Πουλόπουλο, Σ. Διονυσίου, Τ. Βοσκόπουλο, Γ. Νταλάρα (15 χρόνια σχεδόν μαζί). Πολλά χρόνια με την Χ. Αλεξίου και με πολλούς άλλους. Στο στούντιο, στις ηχογραφήσεις, έπαιξε τουλάχιστον επί 20 χρόνια στο 80% της ελληνικής δισκογραφίας.

Έπαιξε μπουζούκι σχεδόν σε όλα τα τραγούδια όλων των μεγάλων δημιουργών (Δ. Καλδάρα, Γ. Μητσάκη, Θ. Δερβενιώτη, Μ. Μπακάλη, Γ. Ζαμπέτα, Μ. Θεοδωράκη, Δ. Πάνου, Γ. Σπανού, Β. Τσιτσάνη, Μ. Λοιζου, Μ. Πλέσσα, Δ. Μούτση κ.ά.).

Songs

Videos